Poesia: “Mugaz gain”

Baionako AEKko talde batek idatzi zituen olerkiak argitaratuak izan ziren 2024ko “HATSAren POESIA” deitu olerki bilduman:

Mugaz gain

Uraren muga,

lurraren muga,

zeruaren muga.

Haizearen muga?

Ura eta lurraren arteko muga.

Lurra eta zeruaren arteko muga.

Zerua eta itsasoaren arteko muga.

Itsasoaren muga?

Lurretik itsasora igeriz nabil

Lurretik zerura

mendia igoz nabil.

Nola joan ninteke

itsasotik zerura?

Jujube

Herri baten erdian

zergatik behar dugu muga bat onartu?

Muga bi aldetik

sustrai berdinak.

Denen denboretan jendeek

muga hori beti gurutzatu dute.

Isabelle

Mendian ibiltzean

Herriaren arima gure

barnean sartean

Traba eta galderak dira

desagertzen

Barne eta kanpoko mugak polliki

lausotzen eta libro

gabiltza azkenean

Mundu eder berri batean

Gilles

Parisetik zetorren

Euskal Herria behatzen.

Bakarrik zegoen

Bi zuhaitz ezberdin begiratzen.

Muga ondoan

zela pentsatzen…

Arbolen sustraiak

ez zituen ikusten.

Alta, arrapostua lur azpian zen.

Ulertu ezin zuen, tamalez…

Jacques LANNES

Arbolak ilunpean

zerua izarrik gabe.

Muga nere zangoen azpian,

ez dut ikusten.

Mugak, nere inguruan,

ez ditut nahi.

Argia ageri, eguzkiaren

iratzartzea, mugak mundu

osoan agertzen zaizkit.

Nola gainditu ditzakegu?

Zergatik mugak?

Gizakiaren sorkuntza,

bakearen etsaia.

“Mugak baztertu,

elkartasuna zabaldu”.

Gure leloa izan dadin.

Geneviève BARBACE

Baionako AEKko ikasleak

[HERRIA aldizkarian argitaratua, 2024ko uztailaren 18an]

Leave a comment

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude